Z postu lycka domyślam się że chodzi o Eisenbahnen in Ersten Weltkrieg. Czy tak - i czy to jedyne źródło? Czy Witkowski wymienia inne tytuły, które wspominają o mitycznej magistrali? Światów Wikolu nie kupuję na bieżąco (im starsze - tym tańsze na popularnym portalu aukcyjnym) - ale to będzie uzasadniony wyjątek...
Niewątpliwie Massel był pierwszy w dotarciu do informacji o nowej magistrali. Cała sprawa wyszła przy okazji pierwszego mostu na Wiśle w Opaleniu, który dziwnym trafem już w 1905 roku zaprojektowano jako dwutorowy, tak jakby już wtedy zakładano, że bedzie po nim biegła magistrala (ostatecznie był on kolejowo-drogowy z jednym torem). Prawdę mówiąc wątpię by już wtedy myślano gdzie będzie jej koniec. Po prostu ówczesny gwałtowny rozwój gospodarczy wymagał wyobraźni przy stawianiu nowych budowli. To wtedy była pierwsza fala globalizacji, którą przeżywamy i teraz. Jeden z angielskich historyków widzi zresztą mnóstwo podobieństw miedzy czasem przed 1914r. a dziś. Oczywiście środki i narzędzia były wtedy zupełnie inne, ale procesy (przepływy kapitału, łatwość handlu) - bardzo podobne. Czytając pierwszy raz rewelacje Massela, miałem wrażenie że są trochę niedorzeczne. Ale pierwsze wizyty w Olsztynie radykalnie zmieniły moje podejście. Teczek o budowie II toru na warmińsko-mazurskim odcinku magistrali (Myślice-Orneta-Korsze-Węgorzewo-Pobłędzie-granica Prus na wschód od Pobłędzia) jest wręcz dużo. Tak koło 10-ciu, może nawet więcej. Dla mnie najbardziej dobitne są te z odcinka Węgorzewo-Gołdap. Co prawda to same tabele z zapisami postępów prac (niestety ręcznymi), ale wcześniej dosłownie nic mi nie wskazywało, że ta linia miała mieć większe znaczenie niż tylko lokalne. Innym sygnałem, że z magistralą jest coś na rzeczy była informacja z uzasadnienia budowy linii Błąkały - Pobłędzie - Żytkiejmy. Każda nowobudowana linia w Prusach miała wcześniej przygotowane pisemne uzasadnienie budowy - tzw. Erläuterungsbericht z dokładnym opisem sensu i przebiegu szlaku. Akurat dla ww. linii to uzasadnienie z października 1912 jest napisane na zwykłej maszynie do pisania (starsze linie mają najczęściej ręczne opisówki
) - i można w nim wyczytać co następuje:
Kolej [czyli linia Błąkały-Żytkiejmy] ma za zadanie wypełnić komunikacyjnie obszar wschodnich gmin powiatu gołdapskiego, między granicą a Puszczą Romincką i połączyć te odległe okolice ze stolicami powiatu (Gołdap) i rejencji (Gumbinnen czyli teraz ros. Gusiew, rejencja = duże województwo). Prócz tego tworzy ona nową, korzystną możliwość łatwiejszego wywozu drewna z puszczy. Inne znaczenie linii polega na tym, że może na niej powstać stacja graniczna Pobłędzie (Pablindszen) o ile dojdzie do skutku połączenie kolejowe od strony rosyjskiej. [...] Ożywiony ruch graniczny między Pobłędziem a rosyjskim miasteczkiem Wiszaini (Wiżajny) znacząco wzrośnie jeżeli powstałaby kolej Suwałki - Granica w Pobłędziu
Cóż, jak widać jeszcze przed rozpoczęciem robót zakładano że w Pobłędziu może powstać kolejowe przejście graniczne. Można trochę powątpiewać w szanse realizacji linii do Suwałk - teren między Suwałkami a Pobłędziem przypomina regularne góry, szczególnie na południe i wschód od Bachanowa. Pierwsza wojna tylko trochę zmodyfikowała starszy pomysł podnosząc linię do rangi niedoszłej dwutorowej magistrali. Knipping swoją książką o kolejach w I wojnie postawił kropkę nad "i" pokazując zdjęcia i mapki z projektowanym przebiegiem magistrali.
Jest ciekawym, że przebieg magistrali na wschód od granicy w Pobłędziu był płynny. Nie wiedziałem o tym wcześniej. Gdyby nie to, zapewne więcej byłoby śladów terenowych. A tak widać je głównie na króciutkim odcinku od stacji Pobłędzie do byłej granicy:
Trójkąt linii jest dziś szczątkowo zachowany. Jego północne ramie w zasadzie nie powstało jeśli nie liczyć wspomnianej przez p. Witkowskiego wąskotorówki Żytkiejmy - Rutka Tartak. Zbudowano tylko betonowy przepust bez nasypu (1 na mapce):
Droga widoczna niżej to dawne torowisko Pobłędzie-Żytkiejmy
Nie widać choćby śladu odgałęziającego się nasypu.
Za to na mapce jakieś 0,5 km dalej jest zaznaczony nasyp(2), a nawet następny przepust (3). Nie widziałem go, ale raczej istnieje.
Jednak chyba najciekawszy jest wielki wiadukt na północnej głowicy stacji (4):
Istnieje jego plan w Olsztynie (sygn. 379/2497) z rozrysowaną skrajnią - po lewej dwutorową (magistrala), po prawej jednotorową (tor na Żytkiejmy). Widok z wiaduktu na północ:
Jeszcze przed widocznym jeziorkiem magistrala ostro odbijała w prawo. Promień przyszłego łuku musiał być stosunkowo mały. Od drugiej strony (od pagórka 274,0) miejsce to wygląda tak:
Wyraźnie widać niedokończony nasyp na 2 tory (5)
I jeszcze oryginalny dworzec w Pobłędziu. Przed remontem wyglądał tak:
Resztki napisu Zollteich - nazwy stacji w latach 1938-1944.
Po remoncie budynek (co nie częste) nie stracił:
Dworkowe dworce tej linii w zasadzie zasługują na opis w oddzielnym wątku, podobnie jak to dosłownie stado mostów i wiaduktów...
Jeszcze drobna korekta do tekstu p. Witkowskiego. Ruch pociągów na wymienionej linii ustał dużo wcześniej niż w dniu rozpoczęcia ofensywy 13 stycznia 1945r. Rosjanie weszli na ten teren już w październiku 1944. Nieliczne niemieckie oddziały rozsiane po puszczy nie były wstanie zatrzymać pełzającej ofensywy. Rosjanie przenikneli małymi grupami przez puszczę i spowodowali wielki zamęt na tyłach. Doszło do tego, że podczas gdy np. Błąkały były jeszcze w rękach niemieckich, Rosjanie wtargneli i zajęli Gołdap od południa (22 października 1944). Co prawda w wyniku późniejszych cieżkich walk Gołdap została odbita (w listopadzie '44), ale terenu na wschód od jez. Gołdap nie zdołano odzyskać. Świadectwem ciężkich walk w pobliżu Gołdapi są liczne zdjęcia lotnicze z przełomu 1944/45:
http://www.herder-institut.de/index.php ... 0&y=0#jump
O dziwo infrastruktura linii do Żytkiejm przeżyła w większości ten czas. Zniszczeniu uległy dworce: Rogajny, Golubie, Skajzgiry, Żytkiejmy(to co teraz tam stoi nie było dworcem). Ale przetrwały praktycznie wszystkie mosty i wiadukty.
Rozkładowy ruch pociągów do Żytkiejm ustał prawdopodobnie już we wrześniu lub początku października 1944 r...
Żytkiejmy-Rutka Tartak.
Brakuje też niestety informacji o latach 40 - m.in. łącznicach Olecka czy Prynowa oraz ówczesnej rozbudowie nowych dwutorowych magistrali (np. na odcinku Grajewo-Białystok). 
), ujawnone zostało źródło informacji... Do tej pory jedynym (nie)dostępnym był Andrzej Massel, który raz się na temat ten zakrztusił mimochodem na pmk - i potem zacytował go na swojej stronie wesoły rowerzysta dr Pluciński. Drugim (w Polsce 
w porównaniu z pismami np. lotniczymi. 
,ale chciałbym zwrócić uwagę na przesąd, który panuje u nas: